3°
|
Présages et prémonitions à Rome : le Fatum, citations |
Le fatum du philosophe Les citations (texte et traduction) ci-dessous ont été sélectionnées grâce au dictionnaire des formes des Itinera Electronica. Les liens renvoient au contexte de la citation. Texte 1. Cicéron, De divitatione, 1, 55 [1,55]
Fatum autem id appello, quod Graeci g-eimarmenehn, id est ordinem
seriemque causarum, cum causae causa nexa rem ex se gignat. Ea est ex
omni aeternitate fluens ueritas sempiterna. . Texte 2. Cicéron, De divitatione, 2, 8 [2,8]
Si omnia fato, quid mihi diuinatio prodest? Quod enim is qui diuinat
praedicit, id uero futurum est, ut ne illud quidem sciam quale sit, quod
Deiotarum, necessarium nostrum, ex itinere aquila reuocauit; qui nisi
reuertisset, in eo conclaui ei cubandum fuisset, quod proxuma nocte corruit;
ruina igitur oppressus esset. At id neque, si fatum fuerat, effugisset
nec, si non fuerat, in eum casum incidisset. Quid ergo adiuuat diuinatio,
aut quid est quod me moneant aut sortes aut exta aut ulla praedictio? Texte 3. Cicéron, De divitatione, 2, 10 [2,10]
- {Qui} cum res tristissumas portendi dixerint, addunt ad extremum omnia
leuius casura rebus diuinis procuratisi. Si enim nihil fit extra fatum,
nihil leuari re diuina potest. Hoc sentit Homerus, cum querentem Iouem
inducit, quod Sarpedonem filium a morte contra fatum eripere non
posset. Hoc idem significat Graecus ille in eam sententiam uersus: "quod
fore paratum est, id summum exsuperat Iouem". Totum omnino fatum
etiam Atellanio uersu iure mihi esse inrisum uidetur ; sed in rebus
tam seueris non est iocandi locus. Texte 4. Sénèque, Questions naturelles, 2, 35 [2,35,2]
Fata aliter ius suum peragunt nec ulla commouentur prece. Non misericordia
flectuntur non gratia. Seruant cursum irreuocabilem: ingressa ex destinato
fluunt. Quemadmodum rapidorum aqua torrentium in se non recurrit, nec
moratur quidem, quia priorem superueniens praecipitat, sic ordinem fati
rerum aeterna series rotat, cuius haec prima lex est, stare decreto. Le fatum et les poètes Texte 1. Virgile, Enéide, livre VIII, 333-336 Me pulsum
patria pelagique extrema sequentem Texte 2. Virgile, Géorgiques, livre 2, 490 Felix
qui potuit rerum cognoscere causas
|